Το 2002 ήταν η χρονιά που έφτιαξα μια μακέτα γέφυρας του Καλατράβα στη σχολή, που πήγα πρώτη φορά διακοπές μόνη μου και που ξεκίνησα να πληρώνω το ενοίκιο του φοιτητικού μου σπιτιού σε ευρώ.
Βασικά η χρονιά που αρχισα να πληρώνω τα πάντα σε ευρώ, όπως και εσείς άλλωστε.
Και αυτά ειναι πάνω-κάτω τα ρούχα που φορούσα.
Ίσια τζην φούστα, χοντρό καλσόν, απλές μπαλαρίνες...
...την αγαπημένη μου φούξια ζακέτα...
...και το πράσινο μπλουζάκι του στόχου που είχα πάρει τότε με τη μαμά μου.
Η αφορμή για να ξαναβγάλω το μπλουζάκι από τις κούτες με τα παλιά ρούχα (μιας και δεν πετάω ποτέ τίποτα όπως πολλοί ξέρετε) ήταν αυτό το blog και τα 10 χρόνια του Στόχου στην Ελλάδα.
Ελπίζω αυτή η δεκαετία να άλλαξε τα πράγματα σε σχέση με το πως βλέπουμε τον καρκίνο, την πρόληψη και την αυτοεξέταση.
Όπως και να έχει, εσείς συνεχίστε να σέρνετε τις μαμάδες σας για εξετάσεις. όπως κάνω κι εγώ.
Είναι πολυάσχολες και καμιά φορά το ξεχνάνε.
Δε περίμενα τίποτα λιγότερο απο το να έχεις κρατήσει όλα τα ρούχα απο τότε! Εξάλλου δεν έχει περάσει καν δεκαετία :)
ΑπάντησηΔιαγραφή