(...) Ωραίες εποχές τότε!
Το 2008 ήμουν ακόμα μαθήτρια, πήγαινα Τρίτη Λυκείου συγκεκριμένα. Εκείνη η χρονιά με βρήκε σε νέο σχολείο, με νέους φίλους και με τον πρώτο μου έρωτα.
Ακόμα θυμάμαι κάθε λεπτομέρεια από εκείνες τις μέρες, σαν να έχουν εντυπωθεί καλά στη μνήμη μου. Κάθε πρωί έπαιρνα την πολύχρωμη τσάντα μου, με τα ελάχιστα βιβλία που έβαζα μέσα και έτρεχα να προλάβω την πρώτη ώρα (Nαι, από τότε είχα το χούι να αργώ).
Οι καθηγητές μας είχαν αδυναμία παρόλες τις -ας μου επιτραπεί η έκφραση- καφρίλες που κάναμε. Τι αμπούλες ρίχναμε, τι πατινάζ με τα θρανία στους διαδρόμους κάναμε και πόσα ακόμα που δεν θα πω γιατί θα γράφω μέχρι αύριο.
Τότε ήταν και η περίοδος που κανονίζαμε την πενταήμερη. Κοιτάζαμε ξενοδοχεία, σχεδιάζαμε πανό, φτιάχναμε CDs για να ακούμε στο πούλμαν. Ζούσαμε μόνο για την στιγμή που θα φτάναμε στην ΚΡΗΤΗ! Αχ..
Όσον αφορά το στυλ μου εκείνη τη χρονιά, ήμουν κι εγώ ένα τρέντουλο, όπως το λέγαμε τότε. Μαλλί ξασμένο, Longchamp τσάντες, μπαλαρίνες, skinny jeans και ένα γερό layering από μπλουζάκια. Επίσης, αναπόσπαστο αξεσουάρ ήταν τα oversized κοκκάλινα γυαλιά ηλίου · όσο πιο μεγάλα τόσο το καλύτερο!
Φυσικά υπήρχαν οι αντιζηλίες και οι μικρές κοντρίτσες για την διεκδίκηση του τίτλου της "πιο στυλάτης" στο σχολείο, αλλά και που δεν υπάρχουν αυτά. Σωστά;
Μπορεί να τα σκέφτομαι τώρα και να γελάω, αλλά τότε ήταν πολύ σημαντική φάση της ζωής μου και δεν την μετανιώνω με τίποτα, καθώς με βοήθησε πολύ να ανοιχτώ σαν χαρακτήρας και να γίνω πιο κοινωνική.
Νομίζω πως μπορώ να πω με σιγουριά πως το 2008 ήταν η καλύτερη μου χρονιά!
Το 2008 ήμουν ακόμα μαθήτρια, πήγαινα Τρίτη Λυκείου συγκεκριμένα. Εκείνη η χρονιά με βρήκε σε νέο σχολείο, με νέους φίλους και με τον πρώτο μου έρωτα.
Ακόμα θυμάμαι κάθε λεπτομέρεια από εκείνες τις μέρες, σαν να έχουν εντυπωθεί καλά στη μνήμη μου. Κάθε πρωί έπαιρνα την πολύχρωμη τσάντα μου, με τα ελάχιστα βιβλία που έβαζα μέσα και έτρεχα να προλάβω την πρώτη ώρα (Nαι, από τότε είχα το χούι να αργώ).
Οι καθηγητές μας είχαν αδυναμία παρόλες τις -ας μου επιτραπεί η έκφραση- καφρίλες που κάναμε. Τι αμπούλες ρίχναμε, τι πατινάζ με τα θρανία στους διαδρόμους κάναμε και πόσα ακόμα που δεν θα πω γιατί θα γράφω μέχρι αύριο.
Τότε ήταν και η περίοδος που κανονίζαμε την πενταήμερη. Κοιτάζαμε ξενοδοχεία, σχεδιάζαμε πανό, φτιάχναμε CDs για να ακούμε στο πούλμαν. Ζούσαμε μόνο για την στιγμή που θα φτάναμε στην ΚΡΗΤΗ! Αχ..
Όσον αφορά το στυλ μου εκείνη τη χρονιά, ήμουν κι εγώ ένα τρέντουλο, όπως το λέγαμε τότε. Μαλλί ξασμένο, Longchamp τσάντες, μπαλαρίνες, skinny jeans και ένα γερό layering από μπλουζάκια. Επίσης, αναπόσπαστο αξεσουάρ ήταν τα oversized κοκκάλινα γυαλιά ηλίου · όσο πιο μεγάλα τόσο το καλύτερο!
Φυσικά υπήρχαν οι αντιζηλίες και οι μικρές κοντρίτσες για την διεκδίκηση του τίτλου της "πιο στυλάτης" στο σχολείο, αλλά και που δεν υπάρχουν αυτά. Σωστά;
Μπορεί να τα σκέφτομαι τώρα και να γελάω, αλλά τότε ήταν πολύ σημαντική φάση της ζωής μου και δεν την μετανιώνω με τίποτα, καθώς με βοήθησε πολύ να ανοιχτώ σαν χαρακτήρας και να γίνω πιο κοινωνική.
Νομίζω πως μπορώ να πω με σιγουριά πως το 2008 ήταν η καλύτερη μου χρονιά!
xx Chara
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου